Polska flaga, rozpoznawalna dzięki swoim barwom białemu i czerwonemu, jest symbolem, który każdy obywatel naszego kraju zna od najmłodszych lat. Mimo to jej obecny wygląd nie zawsze był taki sam. Symbolika flagi narodowej ewoluowała, przechodząc przez różne etapy i zmieniając się w miarę upływu czasu. Historia tego, jak biel i czerwień stały się reprezentatywnymi kolorami dla Polski, jest fascynująca i pełna zwrotów akcji.
Skąd wzięły się barwy polskiej flagi?
Kolory biały i czerwony są oficjalnymi barwami Polski, co zostało zapisane w ustawie zasadniczej z 1997 roku. Mimo że mogą się wydawać tradycyjne, ich historia jako symboli narodowych jest stosunkowo krótka. Biel i czerwień zyskały status barw narodowych w dniu 3 maja 1792 roku, podczas obchodów pierwszej rocznicy uchwalenia Konstytucji Trzeciomajowej. Wówczas to kobiety ubrane były w białe suknie z czerwonymi wstęgami, a urzędnicy nosili szarfy w tych kolorach, co miało odniesienie do historycznych symboli Polski – Pogoni i białego orła na czerwonym tle, które były obecne na chorągwiach królewskich już w średniowieczu.
Podczas powstania listopadowego w latach 1830–1831 również używano kokard w barwach biało-czerwonych. W 1831 roku Sejm Królestwa Polskiego podjął pierwszą uchwałę dotyczącą tych barw. Po odzyskaniu niepodległości w 1919 roku Sejm Ustawodawczy zajął się szczegółowymi regulacjami barw narodowych, określając je jako dwa podłużne pasy – biały na górze i czerwony na dole. Ministerstwo Spraw Wojskowych w 1921 roku zdecydowało się na sprecyzowanie odcienia czerwieni, który początkowo był karmazynowy, a później zmieniony na cynobrowy. Od 1980 roku barwy flagi Polski są definiowane za pomocą współrzędnych trójchromatycznych. Współczesna flaga Polski to prostokąt o proporcjach 5:8, podzielony na dwa poziome pasy, z białym na górze i czerwonym na dole.
Symbolika polskiej flagi
Flaga Polski składa się z dwóch barw, które są zgodne z kolorami zawartymi w godle narodowym. Na godle widnieje biały orzeł umieszczony na czerwonym tle. W dziedzinie heraldyki, zajmującej się herbami, biały kolor jest interpretowany jako symbol srebra, ale również kojarzony jest z wodą i czystością. Z kolei czerwień na fladze ma głębokie znaczenie, ponieważ jest związana z ogniem i krwią, co ma odzwierciedlać waleczność oraz odwagę.
Historia polskiej flagi, czyli jakie były początki?
Historia flagi Polski jest bogata w zmiany, choć od samego początku jej istnienia dominują w niej barwy biało-czerwone, prezentowane w różnych układach. Początki tego narodowego symbolu sięgają czasów, gdy flaga była odzwierciedleniem królewskich insygniów oraz herbu. W czasach, gdy Polska była częścią Rzeczypospolitej Obojga Narodów, flaga składała się z trzech pasów, z których dwa były czerwone, a między nimi znajdował się pas biały. Na tej chorągwi widniały również herby: Biały Orzeł reprezentujący Polskę oraz Pogoń – godło Litwy.
Warto wspomnieć, że na przełomie wieków XX i XXI artysta Grzegorz Klaman zaproponował nowatorskie projekty flagi dla III Rzeczypospolitej. W swoich koncepcjach do tradycyjnych barw narodowych dodał element czarny, który miał symbolizować żałobę oraz odnosić się do sutann księży katolickich. Te niekonwencjonalne pomysły nie zyskały jednak akceptacji wśród większości społeczeństwa.
Flagi na świecie podobne do polskiej
Barwy białe i czerwone są charakterystyczne dla symboliki narodowej wielu krajów, w tym Polski, Indonezji oraz Monako. Mimo że na pierwszy rzut oka flagi te mogą wydawać się bardzo podobne, istnieją między nimi pewne różnice. W przypadku flagi Indonezji, która jest znana jako Sang Dwiwarna, jej historia sięga aż średniowiecznego cesarstwa Madjapahit, choć oficjalnie przyjęto ją jako symbol narodowy w 1945 roku. Barwa czerwona symbolizuje tam życie fizyczne, a biała duchowość.
Flaga Monako, choć podzielona na te same kolory, różni się proporcjami, będąc nieco węższą. Jej barwy odwołują się do tradycji heraldycznych rodziny Grimaldich, która od wieków rządzi tym niewielkim państwem. Warto zauważyć, że choć flagi Polski i Indonezji wydają się być lustrzanym odbiciem siebie, to różnią się one proporcjami, co jest często przeoczane przez obserwatorów.
Zostaw komentarz