Napoleon Bonaparte to jedna z najbardziej znanych postaci w historii Francji i Europy. Był genialnym strategiem wojskowym i reformatorem, który zmienił oblicze kontynentu. Jednak oprócz tego Bonaparte skrywał wiele ciekawostek ze swojego życia.
Wczesne lata Napoleona Bonaparte
Napoleon urodził się 15 sierpnia 1769 roku na Korsyce, niedługo po przejęciu wyspy przez Francję. Pochodził ze zubożałej szlacheckiej rodziny. Jako dziecko był dość chorowity i samotny, ale od najmłodszych lat zdradzał zamiłowanie do wszelkich książek historycznych. Już w wieku 10 lat snuł marzenia o podboju świata.
W 1779 roku Bonaparte rozpoczął naukę w prestiżowej szkole wojskowej w Brienne we Francji. Wyróżniał się tam zdolnościami matematycznymi. W wieku 15 lat został przyjęty do Akademii Wojskowej w Paryżu. Po ukończeniu nauki został podporucznikiem artylerii. Na początku rewolucji francuskiej sympatyzował z jakobinami. Awansował dzięki umiejętnościom dowodzenia artylerią podczas oblężeń Tulonu i Marsylii.
Napoleon jako Przywódca Francji
W 1795 roku Napoleon pomógł stłumić powstanie rojalistów w Paryżu, co znacząco umocniło jego pozycję. Rok później ożenił się z Józefiną de Beauharnais. W wieku 27 lat został naczelnym wodzem armii włoskiej. Pokonał Austriaków, zajął północne Włochy i zmusił Austrię do zawarcia pokoju. Po powrocie do Paryża dokonał zamachu stanu i jako pierwszy konsul przejął faktyczną władzę we Francji.
Jako przywódca Bonaparte przeprowadził liczne reformy wewnętrzne. Utworzył m.in. Bank Francji, usprawnił system podatkowy i administracyjny. Zreorganizował szkolnictwo i sądownictwo. Najważniejszą reformą był Kodeks Napoleoński – nowoczesny zbiór praw cywilnych, który obowiązywał we Francji do XX wieku.
Napoleon a Kodeks Napoleoński
Kodeks wprowadzał wiele postępowych jak na owe czasy zasad, m.in. równość wobec prawa, ochronę własności prywatnej, świeckość instytucji państwowych. Była to pierwsza próba skodyfikowania prawa na większą skalę. Sam Napoleon nadzorował prace nad kodeksem i osobiście wprowadzał poprawki. Wielu historyków uważa go za największe osiągnięcie Napoleona.
Wojny Napoleońskie
W latach 1803-1815 Napoleon stoczył liczne wojny przeciwko koalicjom europejskich mocarstw. Osiągnął spektakularne zwycięstwa m.in. pod Austerlitz i Jeną. Pokonał Rosjan, zajął Prusy i Austrię. W 1812 roku wraz z armią 600 tys. żołnierzy wyruszył na podbój Rosji, co okazało się jego największą klęską.
Inwazja na Rosję zakończyła się katastrofą. Z powodu zimna, głodu i chorób zginęło ok. 400 tys. żołnierzy. Był to początek końca cesarstwa Napoleona. Rosjanie i inni koalicjanci przeszli do kontrofensywy. Ostatecznie Napoleon został pokonany w bitwie pod Waterloo w 1815 roku.
Egzyl i śmierć Napoleona
Po abdykacji w 1814 roku Napoleon został zesłany na wyspę Elbę. Po 10 miesiącach uciekł, wrócił do Francji i przejął na nowo władzę. Jednak po stu dniach ponownego panowania ponownie został pokonany.
Tym razem zesłano go na odległą wyspę Świętej Heleny na Atlantyku, gdzie spędził resztę życia jako więzień. Zmarł 5 maja 1821 roku, prawdopodobnie z powodu raka żołądka. Jego prochy powróciły do Francji dopiero w 1840 roku.
Spuścizna Napoleona
Postać Napoleona do dziś fascynuje i inspiruje artystów. Jest bohaterem licznych powieści, obrazów, filmów i oper. Uosabia ducha podbojów, militaryzmu, ale też geniuszu taktycznego. Nawet klęska w Rosji przyczyniła się do mitologizacji jego postaci.
Dziedzictwo Napoleona do dziś jest widoczne we Francji i całej Europie. Jego reformy i kodeks cywilny ukształtowały nowoczesne, świeckie państwo. Podbój Europy rozprzestrzenił idee rewolucji francuskiej. Militarne tradycje epoki napoleońskiej są kultywowane w wielu armiach świata. Postać cesarza do dziś budzi kontrowersje, ale bez wątpienia jest jedną z najważniejszych w historii kontynentu.
Zostaw komentarz