Poznajcie najbiedniejsze państwa na świecie!

Dzisiaj zabierzemy Was w podróż do najbiedniejszych państw na świecie. Bieda to niestety problem, z którym wiele krajów boryka się na co dzień. Chociaż definicja biedy może się różnić w zależności od kontekstu, istnieją pewne wskaźniki ekonomiczne i indeksy rozwoju społecznego, które pomagają nam ocenić poziom biedy w poszczególnych państwach. Przyjrzymy się tym wskaźnikom i dowiemy się, które państwa są uznawane za najbiedniejsze.

Jak mierzy się poziom biedy

Zanim zajmiemy się omawianiem konkretnych krajów, warto zrozumieć, w jaki sposób mierzy się poziom ubóstwa. Istnieje kilka wskaźników ekonomicznych i indeksów rozwoju społecznego, które pomagają nam ocenić sytuację w danej populacji. Wskaźniki ekonomiczne, takie jak PKB na jednego mieszkańca, wskaźnik ubóstwa czy poziom bezrobocia, dostarczają informacji na temat gospodarczej sytuacji danego państwa. Z kolei indeksy rozwoju społecznego uwzględniają również aspekty społeczne i zdrowotne.

Dzięki tym miernikom możemy dość dokładnie określić, w jakiej sytuacji materialnej znajduje się dana populacja oraz jakie są potrzeby jej członków. Im niższe wartości tych wskaźników ekonomicznych i indeksów rozwoju, tym większe prawdopodobieństwo, że populacja znajduje się w trudnej sytuacji ekonomicznej. Dlatego te mierniki pomagają administracji państwowej czy organizacjom pomocowym lepiej zrozumieć problem ubóstwa i skoncentrować się na najbardziej potrzebujących grupach.

Kluczowe wskaźniki ekonomiczne

Z pewnością jednym z najważniejszych mierników jest PKB na jednego mieszkańca, który pokazuje, jakie zaopatrzenie ma przeciętna osoba w danym kraju. Inny istotny wskaźnik to wskaźnik ubóstwa, który informuje, jaka część populacji żyje poniżej granicy ubóstwa. Stopa bezrobocia również jest istotna, ponieważ wskazuje, ile osób nie pracuje i nie zarabia na swoje utrzymanie. Im wyższe PKB per capita i niższe wskaźniki ubóstwa oraz bezrobocia, tym lepiej dany kraj sobie radzi pod względem gospodarczym.

Jednak aby w pełni określić poziom życia mieszkańców kraju, należy też wziąć pod uwagę czynniki społeczne i zdrowotne, co uwzględniają indeksy rozwoju społecznego. Wskaźniki ekonomiczne dają nam jedynie częściowy obraz, więc lepszym sposobem na pomiar biedy i dobrobytu jest kompleksowe podejście, które uwzględnia zróżnicowane potrzeby ludzkie.

Indeksy rozwoju społecznego

Istotnie, obok wskaźników czysto ekonomicznych mamy też indeksy rozwoju społecznego, uwzględniające aspekty zdrowotne i społeczne. Jednym z najbardziej znanych jest Indeks Rozwoju Człowieka, biorący pod uwagę oczekiwaną długość życia, edukację i dochód. Im wyższy HDI, tym lepsza sytuacja ludności pod tymi względami. Kolejnym ważnym miernikiem jest Wskaźnik Biedy, szacujący poziom ubóstwa przez pryzmat czynników takich jak: ubóstwo dochodowe, niedożywienie czy dostęp do podstawowej infrastruktury.

Takie wieloaspektowe mierniki dają ogólny obraz położenia ludności, biorąc pod uwagę zdrowie, edukację, dochody i jakość życia. Pokazują, czy ludność ma zaspokajane podstawowe potrzeby i czy korzysta ze standardów typowych dla rozwiniętych krajów.Dlatego są bardziej miarodajne niż tylko wskaźniki ekonomiczne. Każdy z tych elementów – zdrowie, edukacja czy dochody – wpływa na poziom i jakość życia, dlatego im wyższe wskaźniki rozwoju społecznego, tym lepsza sytuacja ogółu populacji.

10 najbiedniejszych państw na świecie

1. Burundi
2. Somalia
3. Czad
4. Republika Środkowoafrykańska
5. Demokratyczna Republika Konga
6. Sudan Południowy
7. Niger
8. Sierra Leone
9. Togo
10. Erytrea