Koń to zwierzę, które potrafi zaskoczyć swoimi możliwościami. Wśród tych czworonogów znajdziemy zarówno maluchy, które mają zaledwie 40 cm wysokości, jak i prawdziwe olbrzymy, dorastające do ponad 210 cm. To jednak niejedyna cecha, która wyróżnia te zwierzęta.
Skąd wzięły się konie?
Konne przodki, które znamy dzisiaj, przez długi czas prowadziły życie w zaciszu lasów. Dopiero zmiany klimatyczne skłoniły je do poszukiwania nowych terenów, co doprowadziło do ich migracji na otwarte przestrzenie łąk. Około 20 milionów lat temu, w wyniku tych przemian, pojawiła się różnorodność nowych gatunków koniowatych, które zaczęły się szybko adaptować do nowych warunków.
W procesie ewolucji niektóre z tych zwierząt zaczęły rosnąć w siłę, rozwijały kopyta i przestawiły się na dietę bogatą w trawy pastwiskowe. Współczesne konie, które znamy, wywodzą się właśnie z tych linii, które przetrwały do naszych czasów, mimo że w przeszłości żyło wiele różnych gatunków koniowatych równocześnie.
Mimo że obecnie kojarzymy konie z dużymi zwierzętami, ich przodkowie byli znacznie mniejsi. Na przykład Nannippus, który żył na terenach Ameryki Północnej od miocenu do plejstocenu, osiągał wysokość nieprzekraczającą metra i ważył tyle, co współczesne owce – od 45 do 100 kg. Inne wczesne gatunki również nie imponowały rozmiarami; Mesohippus ważył około 45 kg, co jest wagą porównywalną do dużych psów rasowych, a masa Merychippusa nie przekraczała 100 kg.
Podział koni na rasy
Podział ras koni opiera się na ich pochodzeniu oraz na tym, czy ich cechy uformowały się w sposób naturalny, czy też są wynikiem celowej hodowli. Kuce szetlandzkie to przykład rasy, która wykształciła się bez ingerencji człowieka, na Wyspach Szetlandzkich. Są to małe konie, których wzrost nie przekracza metra, a ich niewielkie rozmiary są efektem procesu karłowacenia, który został wywołany zmianami klimatycznymi.
Zupełnie inaczej przedstawia się sytuacja koni pełnej krwi angielskiej, które są wynikiem świadomej selekcji hodowlanej. Te konie charakteryzują się długimi nogami i krótką sierścią, a ich budowa jest lekka i sportowa. Ich skośnie ustawiona łopatka umożliwia osiąganie dużych prędkości w galopie. Konie te osiągają wysokość w kłębie od 150 do 170 cm i występują w różnych umaszczeniach, z których najpopularniejsze to gniade i kasztanowate. Selekcja, na którą były poddawane, miała na celu zwiększenie ich wytrzymałości i prędkości, co jednak przyczyniło się do występowania wad postawy i skłonności do kontuzji.
Konie dzieli się również na gorącokrwiste i zimnokrwiste. Do pierwszej grupy należą konie pełnej krwi angielskiej, fryzyjskie z długą grzywą i hanowerskie, które są energiczne i dynamiczne, wykorzystywane zarówno jako konie wierzchowe, jak i zaprzęgowe. Z kolei konie zimnokrwiste, takie jak koń ardeński, są silne, masywne i spokojniejsze. Charakteryzują się krótką szyją i masywnymi nogami, a ich krzyżowanie z innymi rasami miało wpływ na wygląd i cechy charakterystyczne dla tej grupy koni.
Czego nie wiesz o koniach?
Konie to stworzenia, które od zawsze fascynowały ludzi swoją budową i zachowaniem. W ich szkielecie znajduje się około 205 kości, jednakże w przypadku koni arabskich liczba ta może być mniejsza. Te konie często mają o jeden krąg lędźwiowy i parę żeber mniej niż inne rasy. Co ciekawe, konie posiadają największe oczy spośród wszystkich lądowych ssaków, a dodatkowo wyposażone są w trzecią powiekę, która chroni oko przed uszkodzeniami. Te zwierzęta potrafią odpoczywać zarówno leżąc, jak i stojąc, dzięki specjalnemu mechanizmowi w ich nogach. Mimo to, głęboki sen REM osiągają jedynie w pozycji leżącej.
Kiedy przyjrzymy się uzębieniu koni, zauważymy, że samce mają aż 40 zębów, podczas gdy klacze zaledwie 36. Rekord Guinnessa odnotował klacz z Kansas o imieniu JJS Summer Breeze, która miała ogon o długości 381 cm. Z kolei najwyższy koń w historii, Shire o imieniu Sampson, osiągnął wzrost 212 cm. Mózg konia jest znacznie mniejszy niż ludzki i waży około 623 g. Ciekawostką jest również to, że konie nie posiadają obojczyków, a ich ramiona są połączone z resztą ciała za pomocą mięśni i więzadeł. Warto wspomnieć, że nowo narodzone źrebięta mają kopyta pokryte miękką tkanką, która chroni matkę podczas porodu.
Konie mają także bardziej rozwinięty układ mięśniowy ucha niż ludzie, posiadając aż 10 mięśni. Ich serce, ważące od 4 do 4,5 kg, jest wielkości piłki do koszykówki. Te zwierzęta oddychają wyłącznie przez nos, nie mogąc robić tego przez usta. Średnia długość życia udomowionych koni wynosi od 25 do 30 lat. Na świecie istnieje około 350 różnych ras i typów koni. Wiele z tych, które uważamy za białe, w rzeczywistości rodzi się w ciemniejszym kolorze i z czasem jaśnieje. Ich zasięg widzenia to imponujące 350 stopni, jednak mają dwa martwe punkty – jeden z przodu i jeden z tyłu. Osoby, które odczuwają lęk przed końmi, cierpią na equinophobię.
Zostaw komentarz